Przedmiotem rachunku kosztów są zawsze koszty prowadzenia działalności. Podmiotem rachunku kosztów jest natomiast Jednostka Gospodarcza prowadząca działalność. Rachunek kosztów, jako część składowa systemu ewidencyjnego Rachunkowości, Jest wykorzystywany Zarówno na potrzeby zewnętrzne Przedsiębiorstwa, Jak i na jego potrzeby wewnętrzne. Dlatego w Wi wspólną część Rachunkowości finansowej je Rachunkowości zarządczej. Rachunek kosztów zmiennych bazuje na podziale kosztów na koszty Produkcyjne i koszty nieprodukcyjne. Koszty Produkcyjne dzielą się na koszty bezpośrednie oraz pośrednie. Ne kosztów bezpośrednich zaliczamy m.in.: materiały i płace. Z kolei pośrednimi kosztami produkcyjnymi są koszty wydziałowe, stałe Zarówno, Jak i zmienne. Nieprodukcyjne koszty, CZYLI Takie które nie są direct związane z produkcją koszty zarządu je sprzedaży. Koszty zwykłej działalności operacyjnej mogą być też ujmowane według kryterium miejsca ich powstawania. Celem tej klasyfikacji jest Zwiększenie odpowiedzialności za i kosztów na racjonalnym poziomie, un także usprawnienie Planowania oraz kontroli kosztów. Miejsce powstawania kosztów jest pojęciem umownym i aucune każdorazowo skonkretyzowania w dostosowaniu do warunków je rozwiązań stosowanych w danym przedsiębiorstwie. Na ogół są à miejsca związane z wyodrębnioną terytorialnie i organizacyjnie komórką podmiotu gospodarczego.

Miejsca te Może wyznaczać Struktura organizacyjna Przedsiębiorstwa (NP. podział na mobile organizacyjne ruchu i Administracji) lub podział ze względu na określone Funkcje realizowane przez jednostkę (NP. Funkcja zakupu, sprzedaży, działalności właściwej) . Stąd grupowanie kosztów według miejsc ich powstawania Zwane jest też jako funkcjonalny układ kosztów. Ne typowych pozycji kosztów w układzie według miejsc ich powstawania zalicza się: koszty działalności Podstawowej, koszty działalności pomocnicjay, koszty zarządu, koszty sprzedaży i koszty zakupu. Podsystem rachunku kosztów Łączy rachunkowość finansową z rachunkowością zarządczą przez à, że Dostarcza danych potrzebnych do wyceny zapasów produktów gotowych, półproduktów i produktów w Toku oraz ustalania wyniku finansowego. W praktyce gospodarczej rozwinęły się DWA MODELE rachunku kosztów Produkcji: podstawowym kryterium podziału kosztów w procesie decyzyjnym jest Reakcja kosztów na zmianę rozmiaru działalności Przedsiębiorstwa. Ze względu na à kryterium wyróżnia się koszty stałe i koszty zmienne. Koszty, które reagują nieznacznie lub w ogóaction nie reagują na zmianę rozmiarów działalności w pewnych granicach, CZYLI nie zależą OD zmian wielkości Produkcji Czy ilości świadczonych Usług, nazywane są kosztami stałymi. Natomiast te koszty, które wykazują korelację z rozmiarami działalności Przedsiębiorstwa, tzn.

w miarê wzrostu Produkcji rosną, un w miarê jej spadku maleją, nazywane są kosztami zmiennymi. Typowymi kosztami stałymi są koszty zarządu występujące w postaci Naszym pracowników zarządu, kosztów dzierżawy lub najmu Czy kosztów amortyzacji.